Dinsdag bijna zot van enthousiasme naar Antwerpen gereden, want ik zou de nieuwe show van Cirque du Soleil zien, Varekai.
Nieuw is relatief, want deze show tourde al over de hele wereld en is nu voor het eerst in Europa. Antwerpen kreeg de Europese première en het warme onthaal en gigantische succes dat Cirque du Soleil telkens kent in de havenstad zal daar zeker voor iets tussen zitten of is het dat Québecois-gevoel ?? Wie zal het zeggen.
Met Tiny afgesproken in het gezellige 't Karveel. Terwijl ik op haar zat te wachten, kwamen aan het tafeltje naast me 2 personen zitten met een opvallende badge 'Cirque du Soleil, Guest'. Dat stak natuurlijk mijn ogen uit. Ze spraken Spaans, maar dat hield me niet tegen om een gesprek aan te knopen. De man, een Argentijn, was samen met zijn vriendin voor een dagje in Antwerpen om de show te zien en om zijn kostuum te passen. Vanaf februari start hij bij Cirque als jongleur in de show Varekai. Momenteel werkt hij in een diner show in een spiegeltent in München, maar vanaf februari zal hij enkele maanden de rol van de jongleur op zich nemen. Hij vertelde dat er vaak wissels zijn, gezien het zeer drukken programma. Maar door de zeer nauwgezette selectie, make-up en kostuum kan je als toeschouwer bijna niet merken dat het verschillende mensen zijn die de rol vervullen en blijft de show dus intact, waar je hem ook ziet.
Hij vertelde ook dat deze avond de regisseur Dominic Champagne kwam kijken en dus iedereen wat op de tippen van z'n tenen loopt om een perfecte show te brengen.
Dat zorgde er alleen maar voor dat de spanning en de verwachting bij mij nog aangescherpt werd. Toen kwam Tiny en verdronk ik in haar prachtige ogen. Een combinatie waardoor een zaligmakend gevoel zich van mij meester maakte.
Op naar de show !!
Dankzij m'n gulle werkgever, weer mooie plaatsen dicht bij het podium met prachtig zicht. Het decor, een bos van acrobatiepalen, lijkt door het perspectief wel eindeloos en een gedroomde plek voor de beziaar personages om in te klauteren, zich in te verbergen en soms spookachtig in rond te dolen. Ook de kostuums waren ongeloofelijk prachtig en vooral kleurrijk. Het is duidelijk dat Dominic Champagne meer aansluiting zoekt met de beginperiode van Cirque du Soleil, waar speelsheid centraal staat. De shows van de Belgische producer Franco Dragone waren poëtischer, duisterder en zeker surrealistisch (denk maar aan Quidam).
Het verhaal ?
Kort dan... Icarus, je weet wel, het mytische figuur die vleugels van was gemaakt had en te dicht bij de zon kwam door zijn hoogmoed, stort neer. Daar begint de show. Icarus stort neer in het betoverende bos van Varekai en maakt kennis met de figuren die het bos bewonen. Deze leren hem terug te vliegen en gelijktijdig met zijn voegen op de grond te blijven (heb je hem?). Icarus wordt verliefd op de (wel heel lenige) bosnimf.
Het eerste deel van show start zeer spectaculair met de Icarische spelen waarbij de acrobaten elkaar met de voeten de lucht in catapulteren. Nadien volgt een iets tragere passage. Treed er misschien wat gewenning op ? Maar dat wordt ruimschoots goed gemaakt in het tweede deel van de show waar je van de ene verbazing in de ander tuimelt. Vooral de luchtacrobatie van een tweeling is niet alleen acrobatisch spectaculair, maar ook een lust voor het oog. Zie hieronder.
De bosnimf beweegt over het podium alsof ze geen ruggegraat heeft en laat ons adembenemende en plaatsvervangende pijnlijke momenten beleven. Tijdens een interview aan de rode loper liet Irina zich ontvallen dat het 'soms een beetje pijn doet'. Amaai, dat zal wel !! De Russiche schommel is het spetterende eindstuk. Mensen vliegen door de lucht gekatapulteerd door schommels en opgevangen door matten. Tien minuten na het einde stonden we nog te applaudisseren, mijn handen waren wat gevoelloos geworden, maar dat is maar klein bier tegenover wat die artiesten / acrobaten moeten voelgen en meemaken.
Het was weer een betovende avond en natuurlijk verliet ik de Grand Chapiteau niet zonder een souvenir. Dit keer kocht ik een posterkalender van Cirque du Soleil. Deze neemt nu al een prominente plaats in bij mij thuis. Het is alweer uitkijken naar een volgend bezoek een Cirque du Soleil. Misschien een tweede keer hier in Antwerpen of in het voorjaar in Amsterdam of Düsseldorf, wie weet ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten