SCHANDAAAAAL !!!!

Japan zet door met bloedige dolfijnenjacht

Tot ontzetting van dierenvrienden in de hele wereld kleurt de kust van het Japanse stadje Taiji ook dit jaar weer donkerrood. Op een traditionele wijze die ruim 400 jaar oud zou zijn hebben vissers sinds begin deze maand al een honderdtal dolfijnen geslacht. De vissers uit het stadje zijn niet gebonden aan een jachtverbod, maar krijgen toch internationaal protest over zich heen.

De lokale bevolking beschuldigt de vele criticasters van racisme. 'Westerlingen slachten koeien en andere dieren op de meest onmenselijke manieren, maar daar rept niemand over. Wij voelen ons geviseerd.'

Japan is het gewoon zich te moeten verweren tegen kritiek wanneer het weer eens de harpoenen scherpt om het jaarlijkse quotum walvissen 'voor wetenschappelijk onderzoek' te halen. Maar vandaag richt de internationale woede zich op één specifiek stadje: Taiji, een geïsoleerde plek aan de zuidoostelijke kust met amper 3.500 inwoners. Het is een van de weinige plekken ter wereld waar legaal op dolfijnen wordt gejaagd door ze in groep samen te drijven en te doden zodat hun vlees op de markt kan worden verkocht. Het vlees is een delicatesse die in de regio al eeuwen met smaak verorberd wordt. Voor het vlees van één dier krijgen de vissers tot 50.000 yen of 375.500 euro.

Bloedrood
Gedurende zeven maanden worden jaarlijks zowat 2.300 exemplaren van de 'lachende' walvissensoort gedood. De vissers slaan onder water ijzeren staven tegen elkaar zodat het hypersensitieve sonarsysteem van de dolfijnen verstoord raakt. Uitgeput worden ze daarna in een smalle inham gedreven die afgesloten is met netten. De volgende ochtend slepen de vissers de dieren uit de inham, waarop ze met messen en speren worden doorzeefd. Opblaasbare matten dekken de werken af, maar op foto's en filmbeelden is te zien hoe het water zeer snel bloedrood kleurt.

'Flipper'
Jagen op dolfijnen en kleine walvissen is niet verboden door het embargo op de walvissenjacht van de Internationale Walvissencommissie. Zo mag Japan jaarlijks 20.000 dolfijnen doden. Toch klinkt het internationale protest luid.

En dat heeft veel te maken met de bekroonde Amerikaanse documentaire 'The Cove' (de inham) die deze zomer uitkwam. Met hoogtechnologische onderwatercamera's en helikopters op afstandsbediening slaagden de makers erin de 'duistere' dolfijnenpraktijken in Taiji bloedig in beeld te brengen.

Held van de dramatische film is Roc O'Barry, de dolfijnentrainer die in de jaren zestig meewerkte aan de tv-serie Flipper. "Ik heb dolfijnen zien bevallen, ik heb ze getraind, ik heb ze genezen, ik heb met ze gespeeld. Wat hier gebeurt maakt me ziek. Het is over alle grenzen van de wreedheid", aldus O'Barry in de Amerikaanse krant LA Times.
De man kwam in 1993 voor het eerst in Taiji om er journalisten die over de dolfijnenjacht wilden publiceren te gidsen. Hij werd in het stadje al gauw persona non grata en kon er enkel nog verschijnen getooid in pruiken en kleedjes en met een zonnebril op de neus.

Volgens de documentairemakers gebeurt alles heel erg in het geheim en hebben Japanners buiten Taiji geen vaak geen benul van deze dolfijnenjacht. Ze zijn dan ook van plan om een gratis versie van hun met bloed doordrenkte documentaire gratis op het internet te posten.

Racisme
Onder druk van het protest zouden de vissers in Taiji dit keer enkele van de dieren terug hebben vrijgelaten of verkocht hebben aan aquaria. Sommige van de vissers voeren aan dat de documentaire nog de 'oude' slachtmethode toonde, waarbij de dieren in groep worden gedood. Daardoor missen de mannen vaker de exacte plek op de kop van de dieren waarmee ze in een keer te doden zijn, wat een langere doodsstrijd en meer bloed met zich meebrengt. Voortaan zouden ze hun dolfijnen in Taiji 'individueel' doden met een trefzekere steek. De lokale bevolking zegt bovendien dat "ook andere landen zoals Groenland en de Faeröereilanden op dolfijnen jagen" en dat Taiji "slachtoffer is van racisme".

"Het klopt dat lokale vissers op Groenland en de Faeröereilanden het ook doen, maar dat gebeurt daar op een duurzame, kleinschalige en diervriendelijke manier", zegt Christina Lockyer van Nammco, de Noord-Atlantische Zeezoogdieren Commissie. "Tegen de dolfijnenjacht in Japan is niets te doen zo lang de Internationale Walvissencommissie verdeeld blijft over de vraag welke organisatie nu voor deze eveneens bedreigde soort moet instaan. (Barbara Debusschere)
Bron: De Morgen